Anasayfa
Kapı
Arama
Kayıt Ol
Giriş yap
Loress sana emanet ha site 
-edit.JPG){kind=small}
[100%] 
tarafından Uzay’ın sonsuz karanlığında ve bitmek tükenmek bilmez yıldızlarını arasında, sanki havada uçan bir kuğu gibi süzülen lüks bir kraliyet gemisi, yeşil-mavi renkler ile capcanlı görünen bir gezegenin atmosferine doğru kayarcasına girdi.
Gemi subay’ı koridoru’nun sonunda ki odaya geçti.. Karşısında oturan genç, güzel ama üzgün bir ifadesi olan bir kadın vardı.. Kucağında sarışın bir çocuk tutuyordu. Subay eğilerek selam verdi.
- Ekselansları, inmek üzereyiz.
- Takip edilmediğimizden eminmisiniz kaptan? Dedi kadın soğuk ve sert bir şekilde.
- Eminim efendim…
Egzotik binalarla kaplı gezegen verimli ve hayat dolu topraklara sahipti. Tamamen yeşillik ve su ile kaplı olan gezegenin doğal yapısı hiç bozulmamıştı. Gemi, gezegenin merkezi yönetimi olan KAAN bölgesine doğru inişe geçti. İniş platformunda hafif uzun kumral saçlı,yapılı bir adam bekliyordu. Üzerinde kraliyet kıyafeti vardı. Adamın arkasından askerler güvenliği sağlamak için hakarete geçtiler. Gemi inişini tamamlayınca geminin ağzı açıldı ve içinden elinde sarışın bir çocuk tutan, genç ve güzel bir kadın indi. Arkasından subay, gemi kaptanı ve iki er indi. Kadın hafiften gülümseyerek adama yaklaştı ve ona sarıldı.
-Abadria hoş geldin. Dedi adam.
-Hoş bulduk zahiren.
Arkadan aynı Abadria gibi uzun siyah saçlı bir kadın endişeli bir şekilde kadın ve adama doğru hızlı adımlar ile yaklaşır. Gözleri dolmuş bir şekilde kadına sarıldı. -Ablan senin için çok endişelendi. Dedi adam tekrar.
-Nasıl endişe etmem?
-Sakin ol abla. Sorun yok… şimdilik.
Kraliyet göl evinde hizmetkarlar efendilerine hizmet etmek için koşuşturuyorlardı. Kimisi bir iki valizi odalara taşırken, kimisi de yemek için sofrayı kuruyordu. Veranda da oturan genç kadın dört yaşlarına yaklaşmış olan oğlu ile ilgileniyordu. Zahiren ilgi ile kadın ve oğlana bakıyor arada oğlanla da şakalaşıyordu. Bir süre sonra genç kadının kraliçe olan ablası elinde, neredeyse üç yaşlarında olan kumral saçlı bir oğlan çocuğu getirdi.
-İşte bu da bizim yaramazımız. Dedi kadın gülümseyerek. Abadria gülümseyerek yerinden kalktı ve ablasının oğlunu kucağına alıp öptü.
-Selam sana ufaklık. Ben senin teyzenim.
Oğlan sırıtıp, bir iki anlamsız şeyler söyledi. Bunun üzerine herkes kahkaha ile güldü. Zahiren oğlunu kucağına alıp gururla havaya kaldırdı.
-Benim gurur kaynağım.
-Eee benim oğlum ne? (oğlunun yanına giderek) o da benim için her şey.
-Senin ki pek konuşma taraftarı değil galiba? Dedi zahiren.
-Ağır takılıyor. Pek sevmiyor konuşmayı.
-Oooo demek i oğlunun bir politikacı olmasını bekleyemezsin Abadrian.
-öyle, evet bekleyemem. Sanırsam babası gibi politikadan nefret edecek.
Kadın oğluna sevecen bir şekilde baktı. Kadının gözlerine iyice bakan, kadının neredeyse ağlamak üzere olduğunu anlayabildi. Bunun anlaşılmaması için de Anora tam vaktinde yetişti. Kraliyet göl evinin özel hizmetkarların dan biri olan genç Anora çocukluğundan beri kraliyet ailesine hizmet ediyordu. Genç kadın sofranın hazır olduğunu söyledikten sonra servis yapmak için izin isteyip ayrıldı. Aile büyük bir iştah ile sofraya oturup yemeklerini yemeye başladı. Gün artık kararıyordu. Yemekler yenirken güneşin batışı çok sonra fark edildi.
Kraliçe’ in oğlu ve genç kardeşinin oğlu lüks döşenmiş bir salonda oturmuş birlikte oyun oynuyorlardı. Tanışalı bir hafta olmuştu ama birbirleri ile çok iyi anlaşıyorlardı. Belli ki birbirlerini çok sevmişlerdi. Genç kadın saçlarını toplayarak içeri girdi. Sade ve beyaz bir elbise giymişti. Buna rağmen elbise ve içinde ki fazlası ile dikkat çekecek kadar güzeldi. Kadın oğlanların yanına yaklaşıp eğildi ve yeğenine döndü.
-Tatlım bize biraz izin vermeni rica edeceğim. Bu ara da sen de annenin yanına. Kontrole götürecekmiş seni.
Kadın oğlunun ve yeğeninin elini tuttu ve onları teyzelerinin yanına götürdü. Yeğenini annesine teslim ettikten sonra kendi oğlu birlikte hava alıp dolaşmak için dışarı çıktı. Yürüyerek meydana vardılar. Birçok canlı sohbet edip, köşelerde istiflenmiş marketlerden alışveriş yapıyorlardı. Oğlan çok mutlu bir şekilde etrafta koşuşturmaya başladı. Abadria oğluna yetişmekte zorlanıyordu. Onu ancak bir oyuncak satan dükkan nın önünde durunca yakalayabilmişti. Yirmi yaşlarında bir oğlan çocuğu elinde renkli bir küple uğraşıyordu. Bir türlü hepsinin aynı renk yapamadığı için sinirlenip, kızarıyordu. En sonunda bıkıp kenara fırlattı küp’ü.. Sarışın çocuk merakla küp’ü eline aldı ve uğraşmaya başladı. Oğlan, alaycı bir gülüşle küçük çocuğu izlemeye başladı. Birkaç dakika sonra çocuk elinde ki küp’ün renklerini aynı hizaya getirmişti. Gururla annesine uzattı. Kadın gururla oğluna bakıp öptü. Genç oğlanda şaşkınlıkla çocuğa baktı. Abadria şaşkın bakışlardan çok rahatsız olmuştu. Oğlunu tutup hızlıca eve doğru götürdü.
Sabah’ın ilk ışıkları ile birlikte Anora, Abadria’ya bir adamın onu görmek istediğini söylemişti. Kadın merakla hazırlanıp ziyaretçi salonuna gitti. Gittiğinde karşısında orta yaşlarda bir jedi şövalyesi buldu. Jedi, saygı ile eğildikten sonra konuşmak için ağzını açtı ama kadın sert bir el hareketi ile onun konuşmasına fırsat vermedi.
-Neden burada olduğunuzu biliyorum ve hayır.
-Ama sizi ikna etmeme izin vermiyorsunuz.
-İkna edilmek istemiyorum usta jedi. Oğlumdan ayrılmaya niyetim yok
-Lütfen, oğlunuz galaksi için çok yararlı şeyler yapacaktır.Oğlunuzun yeteneğinin farkındasınız. Onu saklayamazsınız. Bırakın eğitim görsün. Yeteneğini işleyelim.
Kadın bir süre boş bir şekilde etrafına bakındı. Oğlunun ne olabileceğini biliyordu ama ondan ayrılmak demekti bu. Elbette oğlu ile gurur duyacaktı ama onu görmemek ona acı verecekti aynı zamanda.
-Bakın sizin gibi binlerce anne var. Onlar çocuklarını sizin gibi seviyorlar. Çocuklarının neler yapacaklarını bildikleri için çok mutlu oluyorlar. Galaksi de birçok canlıya yardımı dokunacak. Hatta belki galaksi’ in akışında rol sahibi olacak. Bunu engellemeyin lütfen.
Abadria bunların gerçeklik paylarını biliyordu. Birçok anne çocuklarını galaksi’ ye ve canlılara yardımı olması için gözü kapalı vermişti. Kendisinin de bunun tam aksini yapmasını haklı çıkartan bir şey olamazdı. Abadria gözleri dolu bir şekilde jedi a döndü.
-Kabul. Ne zaman onu götüreceksiniz?
-Bugün, hemen şimdi.
-Bu kadar çabuk mu?
-Biraz sonra yola çıkacağım. Dün oğlunuzun başarısını gördüm. Yani hesapta yoktu oğlunuz. Hız için üzgünüm. Ama bence bu kadar çabuk olması sizin için çok daha iyi.
Kadın pes etmiş bir şekilde onaylayan bir şekilde başını salladı. Hızla oğlunu hazırlamaya başladı. Ne kadar çabuk olursa o kadar iyi idi. Aksi halde her an vazgeçebilirdi. Oğlu, babasının vasiyetinde istediği gibi, herkes için yaralı şeyler yapacaktı. Abadria, ablasına ve eniştesine kısaca her şeyi özetlemişti. İkisi de bir şey dememişti. Çünkü bunun çok önemli ve oğlan için çok yararlı bir karar olacağını iyi biliyorlardı. Abadria oğlunu jedi şövalyesi’ in kollarına verdi. İyice oğlunu öptü.
-Adı nedir? Dedi jedi.
-Ben… Ben Kenobi.Babası istemişti... Bazen Obi-Wan olarak anıyorum onu.
- Obi Wan?
-Babasının adı. dedi kadın acı içinde gülümseyerek.
Jedi anladığını gösteren bir baş hareketi yaptıktan sonra Ben ile birlikte yavaşça uzaklaşmaya başladı.Ben son kez anlamayan bakışlar ve endişe içinde arkada kalan annesine baktı. Abadria oğlunun uzaklaşıp gitmesini göz yaşları içinde izledi. Bir daha göremeyeceği oğluna son bir kez gülümsedi.
Ayça MUTLUCAN(ben
Gemi subay’ı koridoru’nun sonunda ki odaya geçti.. Karşısında oturan genç, güzel ama üzgün bir ifadesi olan bir kadın vardı.. Kucağında sarışın bir çocuk tutuyordu. Subay eğilerek selam verdi.
- Ekselansları, inmek üzereyiz.
- Takip edilmediğimizden eminmisiniz kaptan? Dedi kadın soğuk ve sert bir şekilde.
- Eminim efendim…
Egzotik binalarla kaplı gezegen verimli ve hayat dolu topraklara sahipti. Tamamen yeşillik ve su ile kaplı olan gezegenin doğal yapısı hiç bozulmamıştı. Gemi, gezegenin merkezi yönetimi olan KAAN bölgesine doğru inişe geçti. İniş platformunda hafif uzun kumral saçlı,yapılı bir adam bekliyordu. Üzerinde kraliyet kıyafeti vardı. Adamın arkasından askerler güvenliği sağlamak için hakarete geçtiler. Gemi inişini tamamlayınca geminin ağzı açıldı ve içinden elinde sarışın bir çocuk tutan, genç ve güzel bir kadın indi. Arkasından subay, gemi kaptanı ve iki er indi. Kadın hafiften gülümseyerek adama yaklaştı ve ona sarıldı.
-Abadria hoş geldin. Dedi adam.
-Hoş bulduk zahiren.
Arkadan aynı Abadria gibi uzun siyah saçlı bir kadın endişeli bir şekilde kadın ve adama doğru hızlı adımlar ile yaklaşır. Gözleri dolmuş bir şekilde kadına sarıldı. -Ablan senin için çok endişelendi. Dedi adam tekrar.
-Nasıl endişe etmem?
-Sakin ol abla. Sorun yok… şimdilik.
Kraliyet göl evinde hizmetkarlar efendilerine hizmet etmek için koşuşturuyorlardı. Kimisi bir iki valizi odalara taşırken, kimisi de yemek için sofrayı kuruyordu. Veranda da oturan genç kadın dört yaşlarına yaklaşmış olan oğlu ile ilgileniyordu. Zahiren ilgi ile kadın ve oğlana bakıyor arada oğlanla da şakalaşıyordu. Bir süre sonra genç kadının kraliçe olan ablası elinde, neredeyse üç yaşlarında olan kumral saçlı bir oğlan çocuğu getirdi.
-İşte bu da bizim yaramazımız. Dedi kadın gülümseyerek. Abadria gülümseyerek yerinden kalktı ve ablasının oğlunu kucağına alıp öptü.
-Selam sana ufaklık. Ben senin teyzenim.
Oğlan sırıtıp, bir iki anlamsız şeyler söyledi. Bunun üzerine herkes kahkaha ile güldü. Zahiren oğlunu kucağına alıp gururla havaya kaldırdı.
-Benim gurur kaynağım.
-Eee benim oğlum ne? (oğlunun yanına giderek) o da benim için her şey.
-Senin ki pek konuşma taraftarı değil galiba? Dedi zahiren.
-Ağır takılıyor. Pek sevmiyor konuşmayı.
-Oooo demek i oğlunun bir politikacı olmasını bekleyemezsin Abadrian.
-öyle, evet bekleyemem. Sanırsam babası gibi politikadan nefret edecek.
Kadın oğluna sevecen bir şekilde baktı. Kadının gözlerine iyice bakan, kadının neredeyse ağlamak üzere olduğunu anlayabildi. Bunun anlaşılmaması için de Anora tam vaktinde yetişti. Kraliyet göl evinin özel hizmetkarların dan biri olan genç Anora çocukluğundan beri kraliyet ailesine hizmet ediyordu. Genç kadın sofranın hazır olduğunu söyledikten sonra servis yapmak için izin isteyip ayrıldı. Aile büyük bir iştah ile sofraya oturup yemeklerini yemeye başladı. Gün artık kararıyordu. Yemekler yenirken güneşin batışı çok sonra fark edildi.
Kraliçe’ in oğlu ve genç kardeşinin oğlu lüks döşenmiş bir salonda oturmuş birlikte oyun oynuyorlardı. Tanışalı bir hafta olmuştu ama birbirleri ile çok iyi anlaşıyorlardı. Belli ki birbirlerini çok sevmişlerdi. Genç kadın saçlarını toplayarak içeri girdi. Sade ve beyaz bir elbise giymişti. Buna rağmen elbise ve içinde ki fazlası ile dikkat çekecek kadar güzeldi. Kadın oğlanların yanına yaklaşıp eğildi ve yeğenine döndü.
-Tatlım bize biraz izin vermeni rica edeceğim. Bu ara da sen de annenin yanına. Kontrole götürecekmiş seni.
Kadın oğlunun ve yeğeninin elini tuttu ve onları teyzelerinin yanına götürdü. Yeğenini annesine teslim ettikten sonra kendi oğlu birlikte hava alıp dolaşmak için dışarı çıktı. Yürüyerek meydana vardılar. Birçok canlı sohbet edip, köşelerde istiflenmiş marketlerden alışveriş yapıyorlardı. Oğlan çok mutlu bir şekilde etrafta koşuşturmaya başladı. Abadria oğluna yetişmekte zorlanıyordu. Onu ancak bir oyuncak satan dükkan nın önünde durunca yakalayabilmişti. Yirmi yaşlarında bir oğlan çocuğu elinde renkli bir küple uğraşıyordu. Bir türlü hepsinin aynı renk yapamadığı için sinirlenip, kızarıyordu. En sonunda bıkıp kenara fırlattı küp’ü.. Sarışın çocuk merakla küp’ü eline aldı ve uğraşmaya başladı. Oğlan, alaycı bir gülüşle küçük çocuğu izlemeye başladı. Birkaç dakika sonra çocuk elinde ki küp’ün renklerini aynı hizaya getirmişti. Gururla annesine uzattı. Kadın gururla oğluna bakıp öptü. Genç oğlanda şaşkınlıkla çocuğa baktı. Abadria şaşkın bakışlardan çok rahatsız olmuştu. Oğlunu tutup hızlıca eve doğru götürdü.
Sabah’ın ilk ışıkları ile birlikte Anora, Abadria’ya bir adamın onu görmek istediğini söylemişti. Kadın merakla hazırlanıp ziyaretçi salonuna gitti. Gittiğinde karşısında orta yaşlarda bir jedi şövalyesi buldu. Jedi, saygı ile eğildikten sonra konuşmak için ağzını açtı ama kadın sert bir el hareketi ile onun konuşmasına fırsat vermedi.
-Neden burada olduğunuzu biliyorum ve hayır.
-Ama sizi ikna etmeme izin vermiyorsunuz.
-İkna edilmek istemiyorum usta jedi. Oğlumdan ayrılmaya niyetim yok
-Lütfen, oğlunuz galaksi için çok yararlı şeyler yapacaktır.Oğlunuzun yeteneğinin farkındasınız. Onu saklayamazsınız. Bırakın eğitim görsün. Yeteneğini işleyelim.
Kadın bir süre boş bir şekilde etrafına bakındı. Oğlunun ne olabileceğini biliyordu ama ondan ayrılmak demekti bu. Elbette oğlu ile gurur duyacaktı ama onu görmemek ona acı verecekti aynı zamanda.
-Bakın sizin gibi binlerce anne var. Onlar çocuklarını sizin gibi seviyorlar. Çocuklarının neler yapacaklarını bildikleri için çok mutlu oluyorlar. Galaksi de birçok canlıya yardımı dokunacak. Hatta belki galaksi’ in akışında rol sahibi olacak. Bunu engellemeyin lütfen.
Abadria bunların gerçeklik paylarını biliyordu. Birçok anne çocuklarını galaksi’ ye ve canlılara yardımı olması için gözü kapalı vermişti. Kendisinin de bunun tam aksini yapmasını haklı çıkartan bir şey olamazdı. Abadria gözleri dolu bir şekilde jedi a döndü.
-Kabul. Ne zaman onu götüreceksiniz?
-Bugün, hemen şimdi.
-Bu kadar çabuk mu?
-Biraz sonra yola çıkacağım. Dün oğlunuzun başarısını gördüm. Yani hesapta yoktu oğlunuz. Hız için üzgünüm. Ama bence bu kadar çabuk olması sizin için çok daha iyi.
Kadın pes etmiş bir şekilde onaylayan bir şekilde başını salladı. Hızla oğlunu hazırlamaya başladı. Ne kadar çabuk olursa o kadar iyi idi. Aksi halde her an vazgeçebilirdi. Oğlu, babasının vasiyetinde istediği gibi, herkes için yaralı şeyler yapacaktı. Abadria, ablasına ve eniştesine kısaca her şeyi özetlemişti. İkisi de bir şey dememişti. Çünkü bunun çok önemli ve oğlan için çok yararlı bir karar olacağını iyi biliyorlardı. Abadria oğlunu jedi şövalyesi’ in kollarına verdi. İyice oğlunu öptü.
-Adı nedir? Dedi jedi.
-Ben… Ben Kenobi.Babası istemişti... Bazen Obi-Wan olarak anıyorum onu.
- Obi Wan?
-Babasının adı. dedi kadın acı içinde gülümseyerek.
Jedi anladığını gösteren bir baş hareketi yaptıktan sonra Ben ile birlikte yavaşça uzaklaşmaya başladı.Ben son kez anlamayan bakışlar ve endişe içinde arkada kalan annesine baktı. Abadria oğlunun uzaklaşıp gitmesini göz yaşları içinde izledi. Bir daha göremeyeceği oğluna son bir kez gülümsedi.
Ayça MUTLUCAN(ben
